Daar zijn we dan: het laatste deel van onze reis is aangebroken. Nu is het tijd om 'Middle-Earth' te gaan verkennen en in de voetsporen van Frodo te treden. Met andere woorden: ons avontuur in Nieuw-Zeeland kan beginnen!

Maar eerst nog even over ons dramatische afscheid van onze vrienden, collega's en Newcastle:

Twee weken geleden was dan het uur van de waarheid aangebroken: we hadden allebei ons eindgesprek en moesten een presentatie geven. De presentaties gingen goed en na lovende woorden van Clare Collins (onze begeleidster) kregen we voor ons werk de afgelopen maanden ook hele mooie cijfers. De week daarna stond in het teken van alles afronden, afscheid nemen en tussendoor ook nog even optimaal van Australie genieten. Nienke had nog wat laatste deelnemers om op te meten en had 2 dagen voor het eind van de stage 118 mensen voorbij zien komen! Daphne was nog wel druk bezig met de voorbereidingen van de pubicatie van haar artikel, dat nu door andere mensen wordt bekeken waardoor ze het misschien kan publiceren als ze terug komt. Met Pasen hebben we ook nog even optimaal genoten van Australie; het weekendje Blue Mountains was erg gezellig en geslaagd, de minstens 30 soorten wijn die voorbijkwamen op wijntour in de Hunter Valley waren zeker een succes en het dagje strand waarin we voor het laatst de enorme woeste golven in doken was weer even als vanouds en een boost voor onze vitamine D levels. De herfst maakte de laatste weken namelijk toch wel dat het wat vaker regende, het 's avonds iets kouder was, en ook sneller donker.

Afscheid nemen ging niet in een keer: we hebben wel zo'n 4 of 5 keer moeten doen: het begon met een etentje bij Clare thuis en later die week een 'morning tea' met de rest van de afdeling waar Clare ons bedankte voor onze inzet. Iedereen dacht toen dat we al weggingen die week, maar aangezien we die week erna nog vrolijk kwamen binnenlopen voor onze laatste dagen kregen we nog wat verbaasde blikken. Om het goed te maken hadden we op onze echte laatste dag nog maar een taart gebakken en diezelfde week hadden we ook nog een heerlijke high-tea bij de meest gewedige chocolaterie van Newcastle met Tamara, Magda en Emilie (de nieuwe Nederlandse stagaire die het stokje van ons overneemt).

Ook de sangria en zelfgebakken taart die we tijdens een feestje bij Magda thuis kregen die week waren heerlijk! Aan de ene kant erg fijn om klaar te zijn met de stage en een nieuw avontuur tegemoet te gaan, maar aan de andere kant ook wel moeilijk en verdrietig om iedereen gedag te moeten zeggen! Je hebt toch een leven opgebouwd en vrienden gemaakt, van wie je sommigen misschien wel nooit meer zult zien. Het viel twee van onze collega's blijkbaar zo zwaar dat ze ons op onze laatste dag zelfs nog een PhD aanboden! Helaas was over twee maanden beginnen toch wel een beetje snel geweest... Na een knuffel en laatste afscheidsronde was het dan echt zo ver en gingen we richting huis om ons te storten op de onmogelijke taak om alle troep die we in de 5 maanden verzameld hadden in te pakken. Helaas hadden we een limiet van 30 kg, wat resulteerde in veel weggeven en andere mensen onze troep opdringen inclusief zakken vol met eten. Onze huisgenoot (plus de duizenden kakkerlakken en familie muizen) waren vast en zeker ook erg blij met de etensresten. Naast alle inpakstress kwam er echter nog een stress-factor bij en bleek opeens dat we onterecht nog 3 weken extra aan huur moesten betalen! Na veel geonderhandel met de makelaar en veel heen en weer rijden (Rutger, bedankt!!) naar hun kantoor kregen wij ons gelijk en liep het met een sisser af. Het vertrek uit Australie werd ons dus wel even net zo moeilijk gemaakt als de aankomst...

En dan moesten we er toch aan geloven: eerst het vertrek naar Sydney waar we nog een nachtje in een hostel verbleven (wat een gesjouw met onze bijna 30kg zware koffers...) en vandaag dan naar Nieuw-Zeeland gevlogen. Hier zijn we gelijk lekker in een cycloon terecht gekomen, maar met een warme kop chocolademelk bij het haardvuur zitten is ook wel eens lekker. We zijn nu net op weg met onze campervan.... en niet meer te stoppen! ;)

For our Australian/English readers:

We just want to thank you again for an amazing time in Australia. It wouldn't have been half as great without each and everyone of you. We think we were pretty lucky to have been part of the department and to have met you all.

We've made some awesome friends and it breaks our heart a little that now we have to leave already (time flies when you're having fun). We understand it will be hard to move on without us and you probably don't know what you will do without us and our delicious pies :p

For us it will also be difficult without you: we'll miss our daily lunches, Thursday pumps, coffee breaks with a lot of laughs, surfing lessons (and online watching), teaching weird Dutch words and sentences, great days at the beach and last but not least: unforgettable adventures in the spectacular Blue Mountains!!

We hope to see you again some day (hint: the Netherlands is a beautiful country... ;))

Lots of love,

Veel liefs,

Daphne en Nienke